Princineto
Pimpinella saxifraga
Apiaceae Umbelliferae
Àutri noum : Pimpinello, Erbo-de-la-pimpinello, Pèd-de-menoun.
Noms en français : Boucage saxifrage, Petit boucage.
Descripcioun :La princineto o peréu pimpinello, de pas counfoundre emé la pimpinello Sanguisorba minor (Rosaceae), se recounèis, de primo, à si fueio divisado-penado (fotò). Es uno planto pas forço grando emé d'oumbello de flour blanco à (7)9 à 16(26) rai sènso bratèio. Lou fru èi redoun (fotò).
Usanço :Li fru soun couneigu pèr faire veni lou la.
Port : Erbo
Taio : 0,2 à 0,6 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Pimpinella
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 3 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Roucas
- Esboudèu
- Tepiero seco
- Bos clar
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Pimpinella saxifraga L., 1753
Auriolo
Centaurea solstitialis
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Auiolo, Aureolo, Auruelo, Aurivuelo, Aururo.
Nom en français : Centaurée du solstice.
Descripcioun :L'auriolo flouris dins la calour de l'estiéu. Se recounèis alor à si flour jauno que li bratèio an de fòrtis espino de mai de dous cm de long. Es une planto de l'an d'un verd grisoulas.
Usanço :Servié a passa tèms pèr faire d'escoubo fin de neteja l'iero (TdF). Li flour soun bono contro li fèbre e li racino contro li mau d'estoumac.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Centaurea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,4 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Champ
- Ermas
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Centaurea solstitialis L., 1753